Από την ΕΛΜΕ Ημαθίας ανακοινώθηκαν τα εξής: "Η επιλογή διευθυντών ακολουθούσε και αντανακλούσε πάντα το πνεύμα της εκάστοτε εκπαιδευτικής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων. Συγκεντρωτισμός και αυταρχισμός.
Kυριαρχούσε η κομματοκρατία αφού μια μικρή ομάδα ανθρώπων με συντριπτική πλειοψηφία υπηρεσιακών παραγόντων, έκρινε τους υποψήφιους για τις διευθυντικές θέσεις. Όλοι γνωρίζουμε τα αποτελέσματα της περιβόητης και προαποφασισμένης «συνέντευξης».
Η επιλογή των διευθυντών των Σχολείων με εκλογή από τα μέλη του συλλόγου διδασκόντων είναι ένα βήμα εκδημοκρατισμού, εφόσον συνοδεύεται με μέτρα αλλαγής του ρόλου του συλλόγου διδασκόντων στη διοίκηση του σχολείου, άμεση κατάργηση του «καθηκοντολόγιου», κονδύλια για την Παιδεία και οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών.
Αναμέναμε από την κυβέρνηση να αντισταθεί στις «κραυγές» της συντήρησης που τόσα χρόνια, κρυφά ή φανερά, απαξιώνει το έργο μας και να δώσει περισσότερο χώρο στους εκπαιδευτικούς, αυτούς δηλαδή που κρατάνε σε ομαλή λειτουργία τα σχολεία και προσφέρουνε στα παιδιά πολύ περισσότερα από όσα τους αναλογούν. Ωστόσο η κυβέρνηση δεν το τόλμησε τελικά!
Παρόλα αυτά θεωρούμε θετική την αντικατάσταση της διαβλητής «συνέντευξης», με τη ψηφοφορία στους συλλόγους, χωρίς να έχουμε όμως αυταπάτες ούτε να μεγαλοποιούμε τη δυναμική του μέτρου στην επιδίωξη της συλλογικής δημοκρατικής λειτουργίας του σχολείου.
Όσον αφορά τη συνολική διαδικασία έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
Για ΠΡΩΤΗ φορά οι αιρετοί του κλάδου που συμμετείχαν στο συμβούλιο επιλογής και η ορισθείσα από τον Περιφερειάρχη συναδέλφισσα, λειτούργησαν ως εκπρόσωποι των καθηγητών και όχι ως εντολοδόχοι παρατάξεων.
Η ΕΛΜΕ Ημαθίας δεν έκανε καμιά γενική παρέμβαση στις εκλογές διευθυντών και υποδιευθυντών επειδή επιθυμούσε οι διαδικασίες αυτές να γίνουν με ηρεμία. Την ίδια στάση θα τηρήσει και στις διαδικασίες που υπολείπονται σχετικά με την επιλογή υποδιευθυντών και διευθυντών Β/θμιας Εκπαίδευσης. Όμως γενικώς πρέπει να τονιστεί ότι τα στελέχη της Διοίκησης δεν έπρεπε, ούτε πρέπει να λειτουργούν ως απλοί διεκπεραιωτές της όποιας κυβερνητικής πολιτικής, όπως πολλές φορές έκαναν στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά ως συνάδελφοι, παιδαγωγοί, επιστήμονες, σ' έναν ευαίσθητο χώρο, όπως είναι αυτός της δημόσιας εκπαίδευσης.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Σε κάθε περίπτωση,μόνη εγγύηση για ουσιαστικές αλλαγές στην εκπαίδευση και στη ζωή των εργαζομένων αποτελούν οι μαζικοί, οργανωμένοι και αποφασιστικοί αγώνες.
Συνεχίζουμε ενωμένοι τον αγώνα για το σχολείο των ονείρων μας".